در سانکسریک وچند زبان هند وآریایی، راه شیری Akash Ganga आकाशगंगा نامیده میشود. راه شیری در کتابهای مقدس ومعروف هند از قبیل Puranas وGanges مقدس نگه داشته شده وراه شیری در وضعیت زمینی با آنالوگ نجومی ر مورد بررسی وتحقیق قرار داده شدهاست. هرچند، یک دوره Kshiraنیز نام دیگری برای راه شیری در نوشتههای هندو استفاده میشود.
در زبان فارسی کهکشان که در واقع کاه کشان است از این شباهت ریشه میگیرد که مسیر کهکشان راه شیری مانند این است که کسی کاه را در رسن (طناب) بسته و بر زمین ریگ آلوده کشد و خطها از آن بر زمین پدید آیند، «کَه» مخفف کاهاست. این گفتار به نقل از لغت نامه دهخدا میباشد.
در منطقه وسیعی از آسیای مرکزی به آفریقا، یک نام برای کهکشان راه شیری، کلمهای برای «نی» ممکن است از افسانه Armenian باستان تهیه شدهاست ودر خارج به وسیله عربها انجام شدهاست. در چند اورالی، زبان ترکی، Fenno - Ugri، و در زبانهای بالتیک کهکشان راه شیری مسیر "پرندگان' نامیده میشود. از زمانی که معلوم شد راه مهاجرت پرندگان از راه شیری پیروی میکنند.Xi Qi نوشته مشهوری در بسیاری از فرهنگ آسیا در سرتاسرپل فصلی راه شیری توسط پرندگان شکل گرفت، معمولاً کلاغها وزاغها). نام چینی ان رودخانه سفید 银河 است که در سر تا سر آسیای شرق از جمله کره و ژاپن استفاده میشود. یک نام دیگر برای کهکشان راه شیری در چین باستان، مخصوصأ در شعر، رودخانه آسمانی天 汉 است. در ژاپن رودخانه سفید، به طور کلی کهکشان، سیستم رودخانه سفید یا رودخانه سمایی معنی میدهد در سوئد Vintergatan یا راه سفید نامیده میشود به این دلیل که ستارهها در کمربند زمانی که زمستان خواهد رسید پیشگویی میکنند. در بسیاری از زبان ایبری کهکشان راه شیری رابه جاده قدیس James نام گذاشتهاست.
هم چنین بین تاریخ مشاهده کهکشان در Aristotal به ما در هواشناسی آگاهی میدهد. فیلسوفهای یونانی، Anaxagoras (۵۰۰-۴۲۸) (Democritus (۴۵۰-۳۷۰در نظر داشتند که ممکن است راه شیری مرکب از دور ستارهها باشد. اگر چه Aristotal خودش معتقد است که راه شیری به وسیلهٔ "افروزش وبیرون دادن آتش در بسیاری از ستارهها که بزرگ و متعدد وبه هم نزدیک بودند، سبب شدواین افروزش، در قسمت بالایی اتمسفردر منطقهای از جهان که با حرکتهای آسمانی پیوستهاست، رخ داد. ستاره شناس عرب (۹۶۵-۱۰۳۷) Alhazenبه وسیله اولین تلاش در اندازه گیری ومشاهدهٔ زاویه شکست نور در کهکشان راه شیری را رد کرد و بنابراین مصمم بود که راه شیری هیچ شکست نوری ندارد. آن در زمین خیلی بعید که به اتمسفر وابسته نیست.
ستاره شناس ایرانی ابوریحان بیرونی پیشنهاد کرد که کهکشان راه شیری یک مجموعه از بیشمار ستارههای تار است. Andalusian Avempace پیشنهاد کرد که کهکشان راه شیری بسیاری از ستارهها ساختگی است. اما یک تصویر کاملأ به هم پیوسته که اثر شکست در جو زمین را ایجاد میکند، پدیدار میشود. با استناد به مشاهدات خود، پیوستگی میان مشتری ومریخ در تاریخ (۱۱۰۶/۱۱۰۷ م) به عنوان مدرک. ابن خیام آل-جازیا پیشنهاد کرد که کهکشان راه شیری یک ده هزار ستارههای کوچک بستهای باهم در ستارههای ثابت، در فلک است. و این ستارههای هستند که از سیارهها بزرگتر هستند.